Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Η χρεοκοπία της Αργεντινής και η προπαγάνδα των τσοντοκάναλων


Η χρεοκοπία της Αργεντινής και η προπαγάνδα των τσοντοκάναλωνΈντονη δημοσιότητα έχει πάρει η είδηση της νέας χρεοκοπίας της Αργεντινής. Ο λόγος που το θέμα πήρε διαστάσεις στην εν Ελλάδι ειδησεογραφία είναι η προπαγανδιστική χρησιμότητά του για την κυβέρνηση, παρότι έχει ανάλογη βαρύτητα με τον Κικίλια που σήκωσε ένα τηλέφωνο.
Η προπαγανδιστική τακτική των ελεγχόμενων από την κυβέρνηση ΜΜΕ είναι ότι αυτή η είδηση θα προβληθεί σε συνέχεια τρομολαγνικών ειδήσεων και δηλώσεων ότι δήθεν οι εκλογές θα φέρουν αστάθεια στην χώρα και θα μας χρεοκοπήσουν.
Θυμίζουμε ενδεικτικά τις δηλώσεις Γεωργιάδη ότι «Κίνδυνος χρεοκοπίας υπάρχει στην Ελλάδα σε περίπτωση που υπάρχει παρατεταμένη κυβερνητική αστάθεια. Εάν υπάρξει πολιτική αστάθεια, σταματάει η προσπάθεια των μεταρρυθμίσεων και τήρησης του προγράμματος. Σε αυτή την περίπτωση οι δανειστές θα πάψουν να χρηματοδοτούν τη διαχείριση του ελληνικού χρέους. Άρα θα υπάρχει bankrupt και σ' αυτή την περίπτωση φυσικά μπορεί να χρεοκοπήσουμε».
Ουδείς βεβαίως από τους αργυρώνητους και ελεγχόμενους δημοσιογραφίσκους δεν σκέφτηκε να ρωτήσει τον Γεωργιάδη για την προφανή αντίφαση των λόγων του. Μα δεν μας έλεγαν μέχρι πριν λίγο καιρό ότι «πάμε καλά»; Δεν μας λέγανε για “success story” και «ανάπτυξη»; Δεν μας λέγανε ότι «έχουμε αποφύγει τον κίνδυνο της χρεοκοπίας»; Τώρα ξαφνικά επέστρεψε ο Μπαμπούλας της χρεοκοπίας για να μην πάμε στις εκλογές; Και στο κάτω – κάτω της γραφής γιατί φοβούνται και ξορκίζουν τις εκλογές όλοι αυτοί οι «μεγάλοι δημοκράτες»;
Πάμε, όμως, στο ζήτημα της Αργεντινής, προκειμένου να θέσουμε το ζήτημα στην πραγματική του βάση. Τι συνέβη στην Αργεντινή; Απέτυχαν οι διαπραγματεύσεις με τους διεθνείς τοκογλύφους, οι οποίοι ως επικεφαλής τους είχαν θέσει τον Ιουδαίο (οποία έκπληξις…) και σκληρό σιωνιστή (επίσης οποία έκπληξις) Πωλ Σίνγκερ. Πέρα από τους πηχυαίους και προπαγανδιστικούς τίτλους περί «χρεοκοπίας» που «θα πληρώσουν οι πολίτες», ουσιαστικά μιλάμε για ένα χρέος μόλις 539 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα έπρεπε να πληρώσει το αργότερο μέχρι τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, ώρα Νέας Υόρκης, επειδή απέτυχαν οι διαπραγματεύσεις. Το ποσό, βέβαια, φαντάζει γελοίο εμπρός στα 345 δισ. ευρώ του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Η κυβέρνηση της Αργεντινής ισχυρίζεται ότι έχει συναλλαγματικά αποθέματα ύψους 30 δισ. δολαρίων, οπότε θα μπορέσει να αποπληρώσει άμεσα το χρέος. Όμως ας υποθέσουμε προς στιγμή για χάρη της συζητήσεως ότι το χρέος της Αργεντινής ήταν όντως δυσβάσταχο και αδύνατο να αποπληρωθεί και δεν επρόκειτο για μία συνειδητή επιλογή, αλλά για μία οικονομική – πολιτική πραγματικότητα.
Η Αργεντινή διαθέτει Εθνική παραγωγή, κτηνοτροφία και γεωργία που θα μπορούσαν άμεσα, χωρίς προβλήματα ή ανάγκες εισαγωγών, να καλύψουν τις διατροφικές ανάγκες του Αργεντίνικου λαού. Διαθέτει επίσης εθνικό νόμισμα, το οποίο θα μπορούσαν να υποτιμήσουν, προκειμένου να αντιπαρέλθουν τις όποιες επιπτώσεις της χρεοκοπίας ή να την αποτρέψουν.
Έχουν επαφές με τους περίφημους BRICS και συγκεκριμένα Ρωσία και Κίνα, οι οποίοι πλέον ανταγωνίζονται ευθέως τους αμερικανούς και το ΔΝΤ, ώστε να πάρουν δάνειο από εκεί, αν τους απέκλειαν τα γεράκια της Wall Street και του Σίτυ του Λονδίνου. Δεν επρόκειτο, λοιπόν, σε καμία περίπτωση να βρεθούν να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό, όπως οι Έλληνες του Μνημονίου, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ή να αυτοκτονούν μαζικά, επίσης όπως οι Έλληνες του Μνημονίου, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Και ας πούμε ότι όλα αυτά ήταν αναπόφευκτα. Εκεί έρχεται να μας απαντήσει ο Ρήγας Φεραίος και ο Ανδρέας Κάλβος:
«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή» - Ρήγας Φεραίος
«Ὅσοι τὸ χάλκεον χέρι βαρὺ τοῦ φόβου αἰσθάνονται, ζυγὸν δουλείας, ἂς ἔχωσι· θέλει ἀρετὴν καὶ τόλμην ἡ ἐλευθερία» - Ανδρέας Κάλβος
Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε το 1826, το 1843, το 1860, το 1894 και το 1932. Σε όλες τις περιπτώσεις ο Ελληνισμός εν τέλει προόδευε και μεγαλουργούσε, αλλά ας σταθούμε στις δύο τελευταίες. Λίγα χρόνια μετά την χρεοκοπία του 1894, οι Έλληνες φτάναν μία ανάσα από την πραγματοποίηση του Εθνικού Οράματος, ενώ λίγα χρόνια μετά την χρεοκοπία του 1932, κατάφερναν να τα βάζουνε ταυτοχρόνως με τέσσερις στρατούς, προερχόμενους από δύο υπερδυνάμεις και δύο σύμμαχούς τους, ήτοι την Ιταλία, την Γερμανία, την Βουλγαρία και την Αλβανία.
Η Εθνική Ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια είναι υπεράνω των οικονομικών δεικτών, ας το πάρουν χαμπάρι οι χαρτογιακάδες, ολετήρες του Ελληνισμού, σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.