Το πολιτικό σύστημα εδώ και πάρα πολύ καιρό προσπαθεί να βρει τρόπους να κοροϊδέψει τον Λαό, παρασύροντάς τον στην υπερψήφιση των δημίων του. Η μνημονιακή εποχή σηματοδότησε το τέλος του πάλαι ποτέ κραταιού δικομματισμού, που συγκάλυπτε το γεγονός της συνεχούς διακυβέρνησης της χώρας μας από ξένα κέντρα εξουσίας, μέσω της εναλλαγής στην εξουσία του ίδιου κόμματος με δύο διαφορετικά ονόματα. Κατέστη, λοιπόν, επιτακτική η ανάγκη μίας νέας διάταξης του πολιτικού σκηνικού, ώστε να επιτυγχάνεται το ίδιο αποτέλεσμα.
Με βάση τα σημερινά δεδομένα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, που λειτουργεί επί τη βάσει κυβερνητικών συνεργασιών, χρειαζόταν και έγινε συμφωνία μεταξύ κυβερνήσεως και αντιπολιτεύσεως, προκειμένου να εξαπατηθεί ο Λαός. Ειδικότερα με βάση ακόμα και την υφή της συγκυβερνήσεως, η απαίτηση για μία συμφωνία ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμα πιο επιβεβλημένη.
Από την μία πλευρά της συγκυβέρνησης έχουμε τον Σύριζα που δρα όντας παγιδευμένος από τις ίδιες του τις προεκλογικές δεσμεύσεις. Από την άλλη μεριά έχουμε τους Ανέλ, που υποτίθεται ότι δίνουν έναν «πατριωτικό» τόνο στην συγκυβέρνηση. Απέναντι και στα δύο αυτά υπάρχουν οι εντολές των ξένων κέντρων εξουσίας που η συγκυβέρνηση θα πρέπει να ακολουθήσει. Εντολές που αφορούν και την οικονομική πολιτική, αλλά και την προώθηση του σχεδίου της παγκοσμιοποίησης για τη χώρα μας.
Έτσι στο εγγύς μέλλον πρόκειται να δούμε τα νομοσχέδια μνημονιακού περιεχόμενου να ψηφίζονται από τον μισό Σύριζα και το όλον του «Ποταμιού», της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ενώ τα αντίστοιχα νομοσχέδια για παράδοση της χώρας μας στους λαθρομετανάστες θα ψηφίζονται από τον Σύριζα και το ΠΑΣΟΚ. Οι Ανέλ επιστρατεύονται απλώς και μόνο για να πετάει ο Καμμένος με ελικόπτερο και αυτό έως ότου υποψιαστεί ότι ενδέχεται να γίνονται ψεκασμοί με ελικόπτερα εν αγνοία του.
Έγραφε τις προάλλες ο Ευαγγελάτος για τον «τσακωμό» μεταξύ Σαμαρά – Τσίπρα στη Βουλή ότι «με την κίνηση του αυτή ο πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναγνώρισε ουσιαστικά ότι δεν μπορεί να στηριχθεί στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ιδίως στην ΚΟ του κόμματος του, η οποία λόγω της στάσης της «αριστερής πτέρυγας» εκπέμπει μήνυμα πολιτικής αβεβαιότητας και αστάθειας που δεν διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις». Σε αυτό του το άρθρο υπονόησε ευθέως ότι το όλο δρώμενο ήταν στημένο μεταξύ Σαμαρά – Τσίπρα.
Το όλο ζήτημα είναι ότι δεν δύναται να εξευτελιστεί ολικώς ο Σύριζα με την υπογραφή μνημονιακών μέτρων. Επιστρατεύεται έτσι η παλιά παπανδρεϊκή τακτική της δήθεν εσωτερικής αντιπολιτεύσεως. Σε αυτή την κατεύθυνση στελέχη, όπως ο Λαπαβίτσας, δηλώνουν ότι δεν θα ψηφίσουν μνημονιακά μέτρα.Βεβαίως αυτή η άρνησή τους δεν θα μετουσιωθεί σε αποχώρηση από την κυβέρνηση, αλλά θα παραμείνει μία στείρα και υποκριτική άρνηση για εσωτερική κατανάλωση.
Το έλλειμμα βουλευτών που θα ψηφίσουν τα μνημονιακά μέτρα, θα το υπερκαλύψουν έτσι και αλλιώς άλλοι. Αυτό ακριβώς δήλωσε ο Σαμαράς σήμερα στο Bloomberg, λέγοντας ότι «εάν ο σχεδιασμός είναι να διατηρηθεί η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, θα προσφέρουμε στήριξη». Κοινώς όταν θα απαιτηθεί η υπερψήφιση σκληρών μνημονιακών μέτρων, η ΝΔ θα επιτρέψει στον Λαφαζάνη να καταψηφίσει, υπερψηφίζοντας η ίδια τα μέτρα, την ίδια ώρα που ο Σύριζα, μαζί με τα ΜΜΕ, θα αποκρύπτουν την ψήφιση τέτοιων μέτρων με ποικίλους τρόπους.
Απέναντι σε αυτές τις μεθοδεύσεις η Χρυσή Αυγή. Μία Χρυσή Αυγή που διώκεται και πολεμείται από ολάκερο το πολιτικό σύστημα και παρόλα αυτά δεν λυγίζει όντας η μοναδική εναπομείνασα αντιπολιτευτική δύναμη. Μία Χρυσή Αυγή που δεν υποστέλλει τη Σημαία του Αγώνα παρά τις διώξεις, τις φυλακίσεις, τις δολοφονίες, την λασπολογία και την τρομοκρατία.