Με ένα εντελώς κατάπτυστο κείμενο ο… απόβλητος (γιατί άραγε;) της ομάδας του «Ιού» Δημήτρης Τρίμης δείχνει το πόσο ενοχλείται η ανθελληνική του συνείδηση από την ύπαρξη και την δράση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Κάτω από τον πομπώδη τίτλο «καμιά ελευθερία στους εχθρούς της» το συγκεκριμένο «ορφανό του Μαρξ» ούτε λίγο ούτε πολύ ζητά να εμποδιστεί με κάθε τρόπο η προβολή οποιουδήποτε υποψηφίου της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές. Βασιζόμενος στο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ μέχρι σήμερα έχει αποφύγει να δώσει βήμα λόγου στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και στην κοινή απόφαση των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου» να μην κάθονται στον ίδιο χώρο με τον εκπρόσωπο του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών, αρνούμενοι έτσι τον διάλογο, στη συνέχεια λέει τα εξής:
«Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει σε κανάλι ή ραδιόφωνο ή επίσημο ενημερωτικό ιντερνετικό Μέσο «στρογγυλό τραπέζι» - πάνελ με τη Χρυσή Αυγή (ή «ανεξάρτητο» υποψήφιό της σε δήμο ή περιφέρεια), με τους υπόλοιπους πολιτικούς σχηματισμούς του συνταγματικού τόξου. Αν ένα ΜΜΕ επιμείνει να δώσει φωνή στους χρυσαυγίτες, επικαλούμενο προσχηματικά τη συνταγματική πρόβλεψη για τον «πλουραλισμό» και σχετικές παλιές οδηγίες του ΕΣΡ, τότε ενδέχεται να προκύψει πρόβλημα με τους δημοσιογράφους (αλλά και τους τεχνικούς), οι οποίοι ασφαλώς μπορούν να αρνηθούν να παίξουν ρόλο κονφερανσιέ των ναζιστών. Η άποψή μου είναι ότι οι δημοσιογραφικές Ενώσεις και όλα τα σωματεία του Τύπου και ΜΜΕ οφείλουν να υπερασπιστούν σταθερά τις θέσεις που ήδη έχουν δημοσιοποιήσει σε σχέση με την παρουσία των χρυσαυγιτών στα Μέσα Ενημέρωσης», ενώ, τελειώνοντας το άρθρο του, τονίζει ότι «Είναι επομένως απαραίτητη η επαναδιατύπωση αυτών των θέσεων και η απόλυτη συνδικαλιστική κάλυψη και στήριξη των συναδέλφων οι οποίοι ακολουθούν τις αρχές των σωματείων τους αλλά πιέζονται από τους ιδιοκτήτες και τους διευθυντές των Μέσων να φιλοξενήσουν την προπαγάνδα φανερών ή «ανεξάρτητων» εκπροσώπων των ναζί. Η υπεράσπιση των δημοκρατικών αρχών της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) είναι υπέρτερη υποχρέωση (και) των δημοσιογράφων, έναντι κάθε ρύθμισης του όποιου ΕΣΡ ή της όποιας επιτροπής του υπουργείου Εσωτερικών. Η προβολή του ρατσιστικού μίσους, η θεωρία της «ανώτερης φυλής μας» και η άρνηση της ανθρώπινης υπόστασης και της ζωής των «Άλλων» δεν μπορεί να υποτιμώνται εν ονόματι του δήθεν πλουραλισμού».
Ο «πολύς» Τρίμης δείχνει το πώς αντιλαμβάνεται το δικαίωμα στον διάλογο. Μόνο όσους γουστάρει αυτός και οι όμοιοί του δικαιούνται να ομιλούν. Οι διάφοροι, ανύπαρκτοι κοινωνικά και παρακμιακοί ιδεολογικά, γραφικοί της άκρας αριστεράς θεωρούν ότι μόνο οι αρρωστημένες, αντιφυσικές και ξεπερασμένες απόψεις τους δικαιούνται προβολής. Να έχει «άποψη», δηλαδή, ο Τρίμης, ο Ψαρράς, ο Κωστόπουλος, ο Χριστόπουλος και τα άλλα «σαΐνια» του αντιεθνικισμού, οι οποίοι εκφράζουν μια πολύ περιορισμένη ομάδα ανθρώπων δίχως κανένα όραμα και προοπτική μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, αλλά η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με την τεράστια Λαϊκή απήχηση και με ένα πολιτικό προφίλ έτη φωτός πιο επαναστατικό, καθώς διώκεται ασύστολα για τις Ιδέες της, από τους κάθε λογής βολεμένους αριστερούς, να μην έχει κανένα δικαίωμα λόγου (για να μην πούμε ύπαρξης). Το επόμενο στάδιο για τον «πλουραλιστή» Τρίμη θα είναι μάλλον η εκτέλεση με σφαίρα στο πίσω κεφάλι, σε στυλ NKVD, για όποιον θεωρείται ότι είναι χρυσαυγίτης…
Στο θλιβερό αυτό παραλήρημα του Τρίμη έχουμε να πούμε ότι ουδέποτε η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είχε όχι απλώς την εύνοια αλλά έστω μια στοιχειωδώς έντιμη αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ. Η εκλογική επιτυχία του 2012 συνετελέσθη δίχως την παραμικρή σχεδόν αναφορά από κάθε πτυχή των ΜΜΕ. Ακόμη κι αν εισακουσθούν οι επιθυμίες του Τρίμη, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την συνεχιζόμενη άνοδο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Ο Τρίμης όμως, μέσα στο αντιχρυσαυγίτικο κόμπλεξ που τον διακατέχει δεκαετίες τώρα θα έπρεπε να γνωρίζει ότι ο τίτλος που χρησιμοποίησε για να κοσμήσει αυτό το εμετικό άρθρο («Καμία ελευθερία στους εχθρούς της») ουσιαστικά αναιρεί στον ίδιο κάθε δικαίωμα εκφοράς λόγου. Γιατί με την άθλια συμπεριφορά του δείχνει ποιοι είναι αυτοί που με τις απόψεις και τις πρακτικές τους είναι λυσσαλέοι εχθροί κάθε έννοιας ελευθερίας, πλουραλισμού και ανεμπόδιστης διακίνησης ιδεών.
Γιώργος Μάστορας