Η παράνομη εγκληματική δράση των παρακρατικών «αντιφασιστών»
αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις θεσμικές διώξεις του κράτους
εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και στις υπόγειες ενέργειες, πιο «μαχητικού»
χαρακτήρα, των διαφόρων αποθρασυμένων υποκειμένων τύπου «αντιφά», τα
οποία αντλούν αυτό ακριβώς το θράσος από την κρατική κάλυψη που τους
παρέχεται. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι με επίσημα έγγραφα του
Αρείου Πάγου χαρακτηρίζονται οι δρώντες στην περιοχή της Καλλιθέας ως
«τοπική οργάνωση», λες και πρόκειται για το παράρτημα ενός νόμιμου
πολιτικού κόμματος, αλλά ότι όλες τους οι ενέργειες προστατεύονται από
το κράτος, την δικαιοσύνη και την αστυνομία. Χρόνια τώρα, απειλούν
ευθέως, μέσω εντύπων, αφισών και φυσικά από τον γνωστό παρακρατικό
βοθροϊστότοπο τους.
Την ίδια ώρα που, εντελώς ξεδιάντροπα και δίχως το
παραμικρό πρόσχημα, επιχειρείται η ποινικοποίηση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ενός
κόμματος δηλαδή με νομική υπόσταση, συμμετοχή στις εκλογικές
διαδικασίες, μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και βεβαίως με πολύ
παραπάνω από ένα εκατομμύριο υποστηρικτές, ένας ολιγομελής εσμός
συνειδητών παρακρατικών, «χρήσιμων ηλιθίων» και σίγουρα
αυτοκαταστροφικών ατόμων, δρα όχι απλώς ανενόχλητα αλλά έχοντας και την
κρατική κάλυψη, όπου χρειαστεί. Εκατοντάδες επιθέσεις
εναντίον μεμονωμένων ανθρώπων, διοργάνωση παράνομων αντισυγκεντρώσεων
(υπό την διακριτική εποπτεία και προστασία της αστυνομίας πάντοτε) και
βεβαίως αυτοδιαφήμιση, με διάφορους τρόπους, αρκετών ενεργειών που θα
μπορούσαν άνετα να χαρακτηριστούν ως ποινικά κολάσιμες.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανομίας, αλλά και της
ασυλίας που απολαμβάνουν οι εγκληματίες αυτοί, είναι η παρακάτω
δημοσίευση στο γνωστό παρακρατικό ιστολόγιο, η οποία δείχνει ότι ακόμη
και οι «άσχετοι» θα την πληρώνουν, αν τύχει να γειτονεύουν με κάποιον
φερόμενο ως μέλος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Αναφερόμενοι, λοιπόν, στο υποτιθέμενο μέλος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, λένε τα εξής: «Κινητό
τηλέφωνο που αναγράφεται στην εφημερίδα είναι δηλωμένο στο όνομά του
και ως διεύθυνση του εμφανίζεται μια μεζονέτα στην υπερλούξ περιοχή
Πανόραμα Βούλας, στην διασταύρωση των οδών Μπιζανίου και Πλαταιών. Στην
αυλή ήταν παρκαρισμένο ένα σπορ Μίνι Κούπερ (στα κουδούνια έχει
προνοήσει να μην αναγράφεται κανένα όνομα). Όλα τα στοιχεία συνηγορούν
ότι πρόκειται για το σπίτι του (σημ. ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ: αναφέρουν
συγκεκριμένο επίθετο). Ακόμα και η μικρή περίπτωση λάθους δεν μας πτοεί.
Το πολύ ένας μπουρζουάς του Πανοράματος να κλαίει το Μίνι του»!
Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανενόχλητης αποθράσυνσης είναι η
περιγραφή, στον ίδιο παρακρατικό βοθρότοπο, το πώς χτύπησαν και έκλεψαν
έναν νεαρό (τόσο «μάγκες» είναι…) στα Ιωάννινα, επειδή τον θεώρησαν φίλο
της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Δεν παρέλειψαν, φυσικά, να δημοσιοποιήσουν τα
προσωπικά του στοιχεία, τα οποία είχαν καταχραστεί από το κινητό του.Και όμως, αυτά τα αδίστακτα θρασύδειλα υποκείμενα θεωρούνται από τις ειδικές ανακρίτριες νόμιμοι φορείς με «τοπικές οργανώσεις», οι οποίες ίδιες ανακρίτριες θεωρούν «εγκληματική οργάνωση» την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ… Αν, βεβαίως, καλοσκεφτεί κάποιος πιο ψύχραιμα τα γεγονότα, θα «κατανοήσει» πρόσωπα και καταστάσεις. Θα καταλάβει ότι οι συμμετέχοντες στην «αντιφά» είναι «τα παιδιά» αυτών που έχουν σκαρφιστεί την σκευωρία κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Ορισμένες φορές, μάλιστα, μπορεί να είναι τα ίδια τους τα παιδιά τους με την κυριολεκτική έννοια του όρου…
Οι «μάχιμοι αντιφασίστες» προχωρούν μερικά βήματα παραπάνω από το κράτος και τα θεσμικά του όργανα. Εκεί όπου κάποιοι επίορκοι δικαστικοί και αστυνομικοί είναι αναγκασμένοι να κρατούν ελάχιστα προσχήματα, προκειμένου να μην φανεί ξεκάθαρα ότι η δίωξη κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ είναι στημένη και με πολιτικό χαρακτήρα, οι κινούμενοι στο σκοτάδι «αντιφάδες» δεν χρειάζεται να τα τηρούν καν. Γνωρίζουν ότι οι ενέργειές τους έχουν κάλυψη από ψηλά και πατώντας πάνω στην ένταση της συστημικής επίθεσης εναντίον του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών, έχουν αποθρασυνθεί πλήρως. Ανεξάρτητα από τις ετικέτες, τις ταμπέλες, τις τάσεις και τις φράξιες που έχουν οι πάσης φύσεως «αντιφασίστες», ο κεντρικός πυρήνας των ενεργειών τους συνοψίζεται στην πραγματοποίηση της ρήσης «καλός φασίστας είναι ο νεκρός». Και αυτό δεν αποτελεί ούτε σχήμα λόγου, ούτε ρητορική υπερβολή, αλλά συνιστά μια θλιβερή όσο και άθλια πραγματικότητα. Οι άνανδρες δολοφονίες των Αθάνατων Συναγωνιστών μας Γιώργου Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη χαρακτηρίστηκαν από κάποιο ρυπαρό έντυπο ως «μια δίκαιη επαναστατική πράξη», καθώς και ότι «ηθικά δεν μπορεί κανένας αντιφασίστας να καταδικάσει αυτή την πράξη»! Κανένας εισαγγελέας δεν ευαισθητοποιήθηκε για να εκφράσει τον αποτροπιασμό του τότε για τον εγκωμιασμό εγκλημάτων. Πολύ περισσότερο δεν υπήρξε καμία κλήση προς απολογία γι’ αυτή την έντυπη αθλιότητα εναντίον δολοφονημένων Ανθρώπων. Το κράτος, λοιπόν, μ’ όλα τα θεσμικά του όργανα, «κλείνει το μάτι» σ’ αυτές τις πραγματικές εγκληματικές οργανώσεις και συμμορίες, δίνοντάς τους «το πράσινο φως» για την συνέχιση των έκνομων ενεργειών τους. Εκεί όπου, για λόγους τακτικής, δεν μπορεί το ίδιο να προχωρήσει στην άμεση εξουδετέρωση (το θέτουμε πολύ κομψά…) της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και των μελών της, αμολάει τα φανατισμένα μαντρόσκυλα της για να κάνουν την «βρώμικη δουλειά», έχοντάς τους εξασφαλισμένη -εκ των προτέρων- την ατιμωρησία τους. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!