Η επίσημη αστική κουλτούρα θέλει την Παιδεία στα χέρια της αριστεράς. Η αστική τάξη της πατρίδας μας έχει αποδεχθεί από τη μεταπολίτευση και μετά την άνευ όρων παράδοση της παιδείας των ελληνοπαίδων στους αριστερούς δασκάλους και καθηγητές.
Απορροφημένη από την διαχείριση της εξουσίας η Δεξιά παρακολούθησε αμέτοχη τους ηττημένους του Γράμμου και του Βίτσι να γράφουν στη λογοτεχνία, τη μουσική και τις τέχνες τη δική τους Ιστορία. Και αυτοί το κατάφεραν με τρόπο συχνά ενδιαφέροντα καλλιτεχνικά και πάντως με όλη την αυτοπεποίθηση του ιδεολόγου, που έλειπε από τους νοικοκυραίους της Δεξιάς που θεωρούσαν ότι αυτοδίκαια ο κόσμος τους ανήκε και δε θα χρειαζόταν ποτέ ξανά να πολεμήσουν γι’ αυτόν.
Ακόμη και όταν οι καθηγητές και οι δάσκαλοι δεν είναι αριστεροί, έχουν αποδεχθεί ότι η ρητορική τους οφείλει να είναι. Είναι το status quo που δεν αλλάζει. Οι ιερές αγελάδες της αριστεράς κατευθύνουν από καθέδρας τα ελληνόπουλα από τα νηπιαγωγεία μέχρι τα Πανεπιστήμια. Και έτσι μας λένε πρέπει να εξακολουθήσει να είναι.
Εμείς δεν το δεχόμαστε. Δεν δεχόμαστε άλλες γενιές Ελλήνων να μολυνθούν από την ρητορική της παγκοσμιοποίησης, της ισοπέδωσης και της προαγωγής της πολυπολιτισμικότητας που είναι οι πολιορκητικοί κριοί της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Η κάλπικη φιλία των λαών όπου οι Έλληνες πρέπει να σκύβουν το κεφάλι στους ξένους, και να ντρέπονται για τα κατορθώματα των παππούδων τους για να μην θιγούν οι απόγονοι των κανιβάλων από τη μια και από την άλλη των σιωνιστών που υπαγορεύουν την πολιτική ορθότητα στους λαούς, είναι για μας ένα παραμύθι που χρησιμοποιεί η παγκόσμια νέα τάξη και οι υπηρέτες της για να ναρκώνουν το λαό μας και να απομυζούν την ικμάδα του.
Όπως συνέβη και με τη μονόπλευρη λήθη των εμφυλιοπολεμικών παθών , η μονομερής υποχώρηση της ελληνικής παιδείας από την καλλιέργεια της ιστορικής μνήμης και της αισθητικής ανέλιξης αποθράσυνε αυτούς που προωθούν τα ισοπεδωτικά , τα προς τα κάτω πρότυπα. Τα φυσικά και αυτονόητα της μιας γενιάς έγιναν γρήγορα αντικείμενο αγώνα για όσους αποφασίζουν να μην ανεχθούν την βάναυση παραποίηση της ιστορίας, και την επιβολή της δικτατορίας της μετριότητας στο όνομα μιας μονόπλευρης δημοκρατίας.
Η πρόσφατη παρέμβαση της Χρυσής Αυγής στο ζήτημα της προσβολής της ιστορικής μνήμης δείχνει τον δρόμο. Αναρτώντας αλβανικές σημαίες μαζί με τις ελληνικές σε ένα νηπιαγωγείο της Λευκάδας , η εκπαιδευτικός απαίδευτη ή ποδηγετούμενη, ποδοπάτησε την ιστορία. Επιπλέον, προσέβαλε τη μνήμη αυτών που πολέμησαν για την Ελλάδα και άφησαν τα νιάτα τους σε μια προαιώνια ελληνική πατρίδα όπου οι Έλληνες αδελφοί μας τιμωρούνταν με φυλακίσεις και εξορίες αν μάζευαν τα κόκαλα των νεκρών ηρώων μας για να τα θάψουν. Μια χώρα όπου μέχρι σήμερα καταπατώνται τα στοιχειώδη δικαιώματα των Ελλήνων αδελφών μας. Την ίδια ώρα οι Χατζηαβάτηδες της ελληνικής πολιτικής κάνουν τεμενάδες στους δημίους του Ελληνικού λαού και ακκίζονται στις ξένες πρεσβείες για να προωθήσουν τις πολιτικές τους φιλοδοξίες.
Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης στην περίπτωση της Λευκάδας είναι μια στάση Ποντίου Πιλάτου που αφήνει τα πράγματα να εξελίσσονται για να μην χαλάσει η κομματική ισορροπία στην εγχώρια τρόικα.
Επί δεκαετίες άλλωστε η ελληνική εξωτερική πολιτική ακολουθεί την τακτική της άμυνας , μια τακτική που την θέλει συνεχώς κολλημένη με την πλάτη στον τοίχο έναντι των θρασύτατων γειτόνων και των ανθελληνικών κέντρων αποφάσεων που τους στηρίζουν.
Με την σθεναρή παρουσία της Χρυσής Αυγής στο Κοινοβούλιο και την αύξηση της δύναμής της στην ελληνική κοινωνία, όλα αλλάζουν. Ο παροπλισμός των παραδοσιακών ελληνικών αξιών δεν γίνεται πλέον ανεκτός. Όσοι είχαν παραδοθεί στο καθεστώς του αριστερού, πολυπολιτισμικού και νεοταξίτικου μοντέλου, έχουν τώρα τη δυνατότητα να αντισταθούν και δεν έχουν καμία δικαιολογία να μην το πράξουν.
Η Ελλάδα ήρθε η ώρα να αναστηθεί. Οι νέοι που αφυπνίζονται, που στέκονται όρθιοι με πείσμα και σταθερότητα απέναντι στην πνευματική φυματίωση της Αριστεράς και την προοπτική μιας πολυπολιτισμικής σούπας για το αύριο της γενιάς τους, είναι αυτοί που μπορούν και έχουν καθήκον να κάνουν πραγματικότητα την αναγέννηση των ελληνικών ψυχών. Μια νέα γενιά Ελλήνων γεννιέται στα σχολεία μας, μια γενιά που θα γκρεμίσει τις αυταπάτες του παρελθόντος και θα σηκώσει το ανάστημά της στα σχέδια των εχθρών της Ελλάδος και του πολιτισμού. Είναι καθήκον όλων , των γονέων και των παππούδων τους, αλλά και κάθε ελληνικής κοινότητας να στηρίξει τα παιδιά της ώστε να μη γίνουμε μειονότητα στον τόπο μας και ο πολιτισμός της φυλής μας να νικήσει τη βαρβαρότητα. Με τη νεολαία, για μια νέα , χρυσή αυγή του ελληνισμού.
Η ΟΧΙΑ