ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
Μελετώντας την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας και αναλύοντας τους παράγοντες που συνθέτουν την τρέχουσα ελληνική πραγματικότητα, διαπιστώνει κανείς ότι οι Έλληνες βρίσκονται συνεχώς μπροστά σε δύσκολα διλήμματα, στα οποία απαντούν συνεχώς επιλέγοντας τη «λιγότερο κακή» λύση.
Πρόκειται για μιαν εκούσια, δειλή και άτολμη στρέβλωση της γνωστής άποψης του Μπίσμαρκ ότι : «η Πολιτική αποτελεί την Τέχνη του εφικτού». Η γραικυλική «τέχνη του εφικτού» που επικαλούνται τα μικροπολιτικά καθεστωτικά ανδρείκελα, δεν αφορά βέβαια στην ρωμαλέα αντίληψη του «Σιδερένιου Καγκελάριου» που συλλαμβάνει την «Πολιτική» ως «Τέχνη» του εφικτού, δηλαδή ως μιαν υψιπέτη συνθετική διαδικασία, που αξιοποιεί δραστικά τα υπερβατικά και οραματικά στοιχεία της έμπνευσης, (τα απαραίτητα θεμέλια της τέχνης), εφαρμόζοντάς τα μορφοποιητικά στην πραγματικότητα. Η γραικυλική «τέχνη του εφικτού» αποτελεί αντίθετα την πιο χυδαία, δουλική και «κακότεχνη» επανάληψη του ραγιάδικου βολέματος με τη συνεχή οπισθοχώρηση και άνευ όρων συνθηκολόγηση.
Αυτή η ηθική ασχήμια που επενδύει την δήθεν «πολιτική» σύλληψη των πολιτικών νάνων της άρχουσας τάξης του Γραικυλιστάν, συνιστά τον κορμό μιας αντίληψης η οποία σταδιακά οδηγεί στη διάλυση του υπολειμματικού ελληνικού κράτους και στην εξαφάνιση του ελληνικού Έθνους. Είναι η σχηματοποιημένη και θεσμοθετημένη «πολιτικά ορθή» επιλογή των προσκυνημένων, πάντα «σοφά» και «πονηρεμένα» λιγότερο επώδυνη από αυτό «που θα υποστούμε» αν δε σκύψουμε το κεφάλι.
Είναι μ’ άλλα λόγια μια αντίληψη δούλων και ρουφιάνων, την οποία προφανώς αγνοούσαν οι «αμόρφωτοι αγρότες και κτηνοτρόφοι», όπως πρόσφατα χαρακτήρισε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο κύριος Θ. Πάγκαλος, αυτούς που έκαναν την Επανάσταση του ’21.
Μια αντίληψη όμως την οποία τόσον αυτός, όσο και ο κύριος Σημίτης, εγνώριζαν καλά όταν βγήκαν οι Τούρκοι στα Ίμια, γι’ αυτό και αντιμετώπισαν την κρίση με τόσο ...μεγάλη επιτυχία.
Δυστυχώς όμως η τραγική περίπτωση των Ιμίων δεν είναι η μοναδική. Ο ελληνικός Λαός κατά την πρόσφατη ιστορία του, βιώνει συνεχώς το άγος της αναγκαιότητας να απαντήσει σε μια σειρά από τέτοιου είδουςδιλήμματα, που απειλούν την ίδια την οντολογική του υπόσταση και την ιστορική του επιβίωση.
- Το Κυπριακό, η καθημερινή προκλητικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο, οι ιταμές προκλήσεις των Σκοπιανών στη Μακεδονία, των Τσάμηδων στην Ήπειρο, των «εθνικών μειονοτήτων» που έχουν ανακαλύψει πρόσφατα εντός της ελληνικής επικράτειας διάφοροι «ανθρωπιστές» και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, η Λαθρομετανάστευση κοκ είναι μερικά από αυτά.
- Τα τελευταίας «κοπής» εκβιαστικά διλήμματα, έχουν να κάνουν φυσικά με το περίφημο «Μνημόνιο». Μόνο που εδώ οι τύραννοι – τοκογλύφοι, φαίνεται να έχουν χάσει την έμπνευσή τους και κάθε δυο με τρεις μήνες επαναλαμβάνουν μονότονα και στερεότυπα τα ίδια εκβιαστικά επιχειρήματα και απειλές: «…ή θα δεχτείτε τους όρους τους ή θα πτωχεύσετε».
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, ο εκβιασμός λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Υποτίθεται ότι «εύλογα» χάνεις ένα μέρος της κυριαρχίας σου, για να μη …. διακινδυνεύσεις το υπόλοιπο. Όμως συνέχεια κάνεις βήματα προς τα πίσω. Κι αυτό που χθες φάνταζε αδύνατο να σου ζητηθεί, σήμερα το έχεις ήδη εκχωρήσει με τη «θέλησή σου» και η ιστορία συνεχίζεται με μιαν ατέρμονα επανάληψη πρόστυχων υποχωρήσεων, μέχρις ότου δεν έχεις πια τίποτε άλλο να δώσεις, μέχρι να σου τα πάρουν όλα.
Η αίσθηση δηλαδή ότι παραχωρείς το έλασσον για να γλιτώσεις το μείζον, είναι απολύτως απατηλή. Είναι μια νοσηρή και καταστροφική ψευδαίσθηση. Είναι η σιωπηλή συνεργασία με τον Εχθρό. Στο τέλος πάλι θα τα χάσεις όλα, μόνο που λίγο –λίγο θα το έχεις αποδεχτεί, γιατί θα τα έχεις παραχωρήσει όλα με τη «θέλησή σου».
Έτσι εξηγείται η λυσσαλέα επιμονή των τοκογλύφων τυράννων της πατρίδας μας, να εμπλέξουν σύσσωμο τον ασπόνδυλο φερ’ ειπείν «πολιτικό κόσμο» της Πατρίδας μας στην αποδοχή του «Μνημονίου» της υποδούλωσης. Βεβαίως και γνωρίζουν πολύ καλά οι διεθνείς τοκογλύφοι, οι Έμποροι των Εθνών, τη δουλειά τους! Τα «ελληνικά» κόμματα όμως τί κάνουν; Είναι μήπως οι παράγοντές τους καλοκάγαθοι κι απονήρευτοι αφελείς και δεν καταλαβαίνουν όλα αυτά; Δεν μπορώ να το πιστέψω. Μάλλον γνωρίζουν πολύ καλά σε πιο λερό δρόμο βαδίζουν, αλλά επιλέγουν συνειδητά να φανούν χρήσιμοι στους κατά τη γνώμη τους μελλοντικούς επικυρίαρχους της χώρας μας για να κερδίσουν «μια θέση στον ήλιο» της επερχόμενης σκλαβιάς.
Αγνοώντας το δήθεν «πολιτικά εφικτό» και αποτυπώνοντας με την ποιητική του γραφίδα την αλκή των Ελλήνων, όπως αυτή καταγράφηκε στην ιστορική διαχρονία, για τη διαφύλαξη του υπέρτατου αγαθού της ελευθερίας, ο Ανδρέας Κάλβος έγραψε:
Όσοι το χάλκαιον χέρι βαρύ
του φόβου αισθάνονται
ζυγόν δουλείας ας έχουσι
θέλει αρετήν και τόλμη η ελευθερία !
Εμείς λοιπόν οι Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής, λάτρεις του ανέφικτου και «δούλοι όντες των αεί ατόπων, υπερόπται δε των ειωθώτων», πιστεύουμε με ασίγαστο πάθος και περισσό ιστορικό θράσος : Τώρα είναι η ώρα να αντιδράσουμε ! Τώρα πρέπει να τους σταματήσουμε ! Τώρα πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά και να εμπνευσθούμε πηγαία, από τις γνωστές ιστορικές φράσεις-ορόσημα της Φυλής μας, τους μόνους ασφαλείς οδηγούς τους Έθνους μας προς το μέλλον:
Μολών λαβέ (Λεωνίδας)
Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος (Περικλής)
«Τό δέ τήν Πόλιν σοι δούναι, ουτ' εμόν εστί ούτε άλλου τών κατοικούντων εν αυτή... Κοινή γάρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν καί ού φεισόμεθα τής ζωής ημών....» (Κωνσταντίνος Παλαιολόγος)
«Έλα, σκατότουρκε... έλα Εβραίε, απεσταλμένε από τους γύφτους έλα ν' ακούσεις τα κερατά σας, -γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Τι θαρεύσετε κερατάδες... Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε "από ημάς" συνθήκην με "έναν" κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα!»... ............................................... (Γεώργιος Καραϊσκάκης)
ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ! (Ιωάννης Μεταξάς)