Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Εθνικιστική Ποίηση

Ο συναγωνιστής Νίκος από την Πάτρα, μας προσέφερε τα παρακάτω, πολύ ωραία, ποιήματα τα οποία δημοσιεύουμε και τον ευχαριστούμε πολύ.

Αγαπημένη μου Ελλάδα σ’ αγαπώ
Βαριά η κληρονομιά στο δύσκολο καιρό
Γι’ αυτό πρέπει να αλλάξεις τακτική έστω κι αυτή την ώρα
Διότι επίκειται κατακλυσμός και θα πνιγεί η χώρα
Έρχονται κραδαίνοντας τα ξίφη οι γειτόνοι
Ζώσου τ’ άρματα όπως παλιά γιατί άλλος δε σε γλυτώνει
Ηρωισμό πρέπει να δείξεις σε φίλους και γειτόνους
Θα πρέπει να αλλάξουν τακτική και χαμηλούς τους τόνους
Ισότιμο του ήρωα σε είχε ολόκληρη η οικουμένη
Και τώρα έγινες μαλθακή και περιφρονημένη
Λαός που δεν εκτιμά μια τέτοια ιστορία
Μοιραίως θα τον φάνε της ζούγκλας τα θηρία
Να σέβεσαι τον όρκο σου που ‘δωσες στην πατρίδα
Ξένος να μην πατήσει πια ούτε και σε νησίδα
Όλος ο κόσμος σε μισεί και όλοι σε ζηλεύουν
Προδότες παρακρατικοί τα ρέστα τους γυρεύουν
Ράμματα για σας έχω πολλά για τη δική σας γούνα
Στα μέτρα σου θα είναι σίγουρα και μια παλιά σιγούνα
Τροπαιοφόρος θα γενώ μια μέρα μες στη πόλη
Υπέφερα χρόνια στη σκλαβιά για να την πάρω όλη
Φτωχοδέρνω κι υποφέρω χρόνια μέσα στη σκλαβιά
Χέρι βοηθείας δεν έχω για να δω λίγη ξαστεριά
Ψυχορραγώ και περιμένω μια ευχάριστη στιγμή
Ωθώ, σπρώχνω και αναμένω μια ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Ο Δικέφαλος

Περήφανε δικέφαλε
βυζαντινό καμάρι
τάμα για σένα έκανα
στης Παναγιάς τη χάρη.

Να ‘ρθεις κοντά μας γρήγορα
περήφανος σαν πρώτα
πετώντας στην Αγιά Σοφιά
προς τη μεγάλη πόρτα.

Να καμαρώνεις στον ιστό
σαν τα παλιά τα χρόνια
να πάψει πλέον η σκλαβιά
τα εξακόσια χρόνια.

Να ‘ρχίσουνε τα σήμαντρα
καμπάνες να χτυπάνε
και οι βάρβαροι να τρέχουνε
χωρίς να σταματάνε.

Θ’ αναστηθεί στα σίγουρα
και ο αυτοκράτοράς μας
και θα γιορτάσουμε μαζί
τα χίλια όνειρά μας.

Σε πλάνεψε η Δύση

Κοίτα τον ήλιο το πρωί
με τις χρυσές αχτίδες
και βγάλ’ τις παρωπίδες σου
μ’ αόριστες ελπίδες.

Την ανατολή να βλέπεις
τις αχτίδες τις χρυσές
που απλόχερα σκορπάει
μες τις φτωχογειτονιές.

Μπορεί το ηλιοβασίλεμα
κάπως να συναρπάζει
αλλά μοιραίως ύστερα
θα φέρει το σκοτάδι.

Κρίμας τα άσπρα που φοράς
τα μπλε γλυκά σου ρούχα
που στ’ άρπαξε το δειλινό
μαζί με τα τσαρούχια.